✘ سَـ ــرابـِ آرِزوهــ ــا ✘
خُــدایــــ ــــآ هـَرگز کـَسے رآ بـہ آنچـہ کـہ قسمتـَش نیستــ عـآدَتــ مـَده
در ســــــــتاره بــــــــارانِ میـــــــــلادت میان احساس من تا حضور تو حُبابی است از جنس هیچ از دستان من تا لمس نگاه تو آســـــــمانی است به بلندای عشــــــــق مــــامان گلم، صفا و صمیمیت و صداقت، گلابِ گلبرگ های وجود توست. عشق و ایمان در پیشانی بلند تو، موج می زند. چشمانت چلچراغ محبت است. چشمه های مهربانی از چشم های تو سرچشمه گرفته است. لب هایت پیام آور شادترین، لبخندها و نگاه مهر آشنایت، زلالِ دل نوازترین عاطفه هاست. قلب تو، رود همیشه جاری عشق است. از سایه مهربان دست هایت گل مهر می روید. نسیم، چهره بر گام های تو می ساید..... تولــــــــــدت مبـــــــــــارک ای نازنین!
جشن میلادت را به پـــــــــــرواز می روم
دراین خانگی ترین آســــــــــــمانِ بی انتها
آســــــــــمانی که نه برای من
نه برای تـــــــــو
که تنها برای ما آبی ست...
